Brugman Muziek: al 3 generaties instrumenten bouwen, repareren, onderhouden en verkopen
Alleen al bij het horen van het woord muziekinstrumenten begint het bloed bij de familie Brugman sneller te stromen. Nu al 3 generaties lang houdt de familie zich bezig met het verkopen en ambachtelijk bouwen, repareren en onderhouden van muziekinstrumenten. Denk daarbij aan houten en koperen blaasinstrumenten, gitaren, slagwerk en percussie. Voor de oprichting van Brugman Muziek gaan we ver terug in de vorige eeuw.
Het begint allemaal met Gradus en Anneke Brugman
Al voor de oorlog, in 1938, heeft Gradus Brugman een kleine werkplaats waar hij muziekinstrumenten repareert. Muziek is zijn grote passie. Hij speelt trombone en kan ook heel goed zingen. Zo richt hij vlak voor de oorlog in maart 1940 nog dansorkest The Spitfires op.
In 1948 begint hij officieel met een werkplaats en een heel kleine winkel aan de De Witstraat in Gaanderen. Daar maakt hij samen met zijn vrouw Anneke onder meer trommels voor schuttersvereniging Willem Tell in Silvolde. Op zijn 65ste draagt hij de muziekwinkel over aan zijn zoons, maar hij blijft actief in de zaak tot zijn 90ste.
In 2007 nemen John en zijn vrouw Rachel de zaak over als derde generatie Brugman
De geschiedenis herhaalt zich. Gerards zoon John repareert als kind al instrumenten in de winkel. Maar net als zijn vader Gerard en zijn oom Willy gaat hij eerst wat anders doen. Zijn ouders hebben daar geen probleem mee
Vervolgens komen hun zoons Gerard en Willy Brugman in de zaak
Al op zijn tiende jaar doet Gerard niets liever dan zijn vader Gradus en moeder Anneke helpen in de werkplaats. Na de ambachtsschool gaat hij twee jaar aan de slag bij Van Wijk in het Brabantse Vlijmen, waar ze blaasinstrumenten maken. Daarna werkt hij 2 jaar bij Van Engelen in België, waar hij alles leert wat er bij het maken van een trompet of ander blaasinstrument komt kijken. Van de productie van kleine onderdelen zoals kogeltjes tot het vormen van een ronde plaat tot een kelk op de forceerbank, mallen uitknippen, lassen en solderen. Na zijn diensttijd gaat hij eerst bij andere bedrijven aan de slag. Ook zijn broer Willy gaat niet meteen in de muziekwinkel werken. Hij wordt eerst onderwijzer en geeft daarnaast blokfluitles. Na een aantal jaren besluiten ze tegelijkertijd om hun ouders te gaan helpen in de zaak. Vervolgens nemen ze het stokje over. Willy doet de verkoop en neemt het zakelijke gedeelte voor zijn rekening. Gerards kennis en passie ligt in het repareren en bouwen van trompetten, cornetten en bugels. Hij is de pensioengerechtigde leeftijd allang gepasseerd, maar staat nu nog bijna dagelijks instrumenten te repareren.
en laten hem daar volkomen vrij in. Hij wordt vrachtwagenchauffeur, maar vindt na een tijdje dat hij genoeg kilometers heeft gemaakt. Samen met zijn vrouw Rachel besluit hij zijn ouders te gaan helpen in de zaak. Dit vindt zijn grootvader Gradus geweldig. In 2007 nemen John en Rachel Brugman Muziek over. Daarbij richt Rachel zich op de zakelijke kan van de zaak. John houdt zich bezig met het repareren en reviseren van het koperwerk: trompetten, eufoniums (tenortuba’s), bassen en trombones.
Komt er een vierde generatie Brugman in de winkel?
John en Rachel hebben één kind: hun zoon Nick die in 2011 geboren is. Het leuke is dat hij altijd naar Ron File toegaat, een meester in het repareren van blaasinstrumenten, om te zien hoe Ron dat allemaal klaarspeelt. John: “Nick zegt dat hij het repareren van instrumenten leuk vindt. Maar hij mag uiteraard zelf beslissen wat hij later wil worden.” Rachel vult aan: “Hij kan rustig op een krukje zitten kijken hoe Ron de instrumenten repareert. Maar of hij dat later zelf ook gaat doen. De toekomst zal het leren.” John haakt daar lachend op in: “Ja, dat zou toekomstmuziek zijn.”